روند تغییرات صفات فیزیکی و زیست شیمیایی میوه ارقام بومی تابستانه سیب (Malus domestica Borkh.) در سردخانه

این پژوهش در سال 1386 به­منظور شناسایی تغییرات برخی صفات طی دوره انبارمانی میوه، بر درختان 16 ساله پیوند شده بر پایه­های بذری 7 رقم سیب بومی زودرس تا متوسط ‌رس شامل' قندک کاشان'، ' گلاب اصفهان'، 'مشهد'، ' گلاب کهنز'،'عسلی'، ' قرمز رضائیه' و رقم جدید گل بهار  پرورش یافته در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمال‌آباد کرج انجام شد.  به این منظور میوه‌ها طی دو مرحله برداشت شد.  طول دوره نگهداری در سردخانه با توجه به امید کمتر به طولانی بودن دوره انبارمانی میوه در ارقام زودرس‌تر، بر حسب درجه زودرسی به ترتیب 4، 8، و 16 هفته و فواصل زمانی انجام آزمایش‌ها 1، 2، و 4 هفته‌ تعیین گردید.  میوه‌ها در دمای 5/0 ± 0 درجه سلسیوس با رطوبت نسبی 10 ± 80 درصد نگهداری شدند.  صفات فیزیکی و زیست شیمیایی مورد ارزیابی کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل عیارسنجی (TA)، اسیدیته (pH)، و شاخص طعم (TSS/TA) بودند.  نتایج نشان دادند که اثر رقم و مرحله برداشت بر صفات اندازه‌گیری‌شده در طول مدت نگهداری در سردخانه معنی‌‌دار بوده است.  کمترین کاهش وزن در پایان دورة نگهداری در سردخانه در مرحلة اول برداشت در رقم گل بهار بود ولی در مرحله دوم برداشت، این کاهش به­جز ' گلاب اصفهان' در همه ارقام مشاهده شد.  از نظر سفتی بافت میوه در مقطع پایانی آزمایش،' گلاب اصفهان' در هر یک از دو مرحله اول و دوم برداشت، و دو رقم  قندک کاشان و  قرمز رضائیه با بالاترین سطح در مرحله دوم برداشت تفاوت معنی‌داری نسبت به دیگر ارقام داشتند.  در پایان دورة انبارمانی در سردخانه، بیشترین مواد جامد محلول ( º12pH) و اسیدیته قابل عیارسنجی زیاد بیش از 40 درصد در رقم مشهد مشاهده گردید.  در پایان مدت نگهداری در سردخانه، بیشترین مقدار شاخص طعم بیش از 60 درصد در مرحله اول برداشت در 'عسلی' و ' گلاب کهنز' و در مرحله دوم برداشت در رقم جدید گل بهار، 'عسلی'،' گلاب اصفهان'، و ' گلاب کهنز' اتفاق افتاد.